۱۳۹۳ اردیبهشت ۲۱, یکشنبه

انتقاد عفو بین الملل از وضعیت پناهندگان در ترکیه و یونان
safemigrant۶:۰۳ 0 نظرات

عفو بین الملل از وضعیت مهاجران در یونان و ترکیهابزار نگرانی کرده و از برخورد بد گارد ساحلی این کشورها با آنان خبر داده است. این اظهارات در گزارش تازه این سازمان همزمان با تظاهرات مهاجران افغان در ترکیه صورت گرفته است.
در گزارش اخیر سازمان عفو بین الملل که به روز دوشنبه 28 ماه اپریل منتشر شده، از وضعیت شدیدا بد مهاجران در یونان و در مرز این کشور با ترکیه خبر داده شده است. بیش از دو هفته می شود که پناهجویان افغان در ترکیه در اعتراض به آنچه بی توجهی کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان می خوانند، در مقال دفتر “یو انج اچ سی آر” گردآمده و تحصن کرده اند.
در گزارش عفو بین الملل آمده است: «پناهنده ها پس از رسیدن به سواحل یونان، توسط گارد ساحلی این کشور مجبور ساخته می شوند تا خود را برهنه کنند. همچنان نیروهای مرزی پیش از اخراج مهاجران به جانب ترکیه، همه چیز این مهاجران را نیز گرفته و آنها را با اسلحه تهدید می کنند».
به گفته فرانسیسکا ویلمار، کارشناس امور مهاجران در شاخه آلمان سازمان عفو بین الملل برخی افراد ناشناس نیز به اخاذی از پناهندگان دست می زنند.
وی می گوید: «افزون بر تهدید نیروهای ساحلی یونان، همچنان افرادی با نقاب های سیاه پاسپورت و پولهای مهاجران را می ربایند و سپس آنها را با قایق پس به ترکیه می فرستند».
خانم ویلمار با اظهار نگرانی از این وضعیت می افزاید: «اکنون وقت آن فرارسیده است تا کمیسیون اتحادیه اروپا در برابر یونان، به اتهام نقض موازین پیمانی که در همین زمینه وجود دارد، رسما وارد عمل گردد».
موج مهاجرت
به دلیل بحران در سوریه، ناآرامی در عراق و افغانستان و هچنان مشخص نبودن آینده سیاسی این کشورها همه روزه شمار زیادی از پناهجویان به ترکیه آمده تا از آنجا به یونان عبور کرده و خود را به اروپا برسانند.
محمد میرزایی معاون اتحادیه افغانهای مقیم در یونان، در رابطه با وضعیت مهاجران افغان در این کشور می گوید: «آنهایی که از سال های گذشته، یعنی پس از 2002 به یونان آمده اند نیز وضعیت بهتری ندارند و با توجه به همین مورد آنها پس از گذشتاندن مدتی در یونان یا دوباره به افغانستان برگشته اند و یا هم کوشش کرده اند تا به کشور های دیگر مهاجرت کنند».
در سالهای اخیر بیشتر خانواده های افغان که به یونان مهاجرت می کنند با سرنوشت تلخی مواجه می شوند. مردان خانواده 18 ماه زندانی می شوند و باقی اعضای خانواده شان در این کشور با سرگردانی های فراوانی روبرو می گردند.
در ضمن شمار زیاد جوانان افغان نیز از چندین سال به اینسو به دلیل ندانستن زبان، که نتوانسته اند مشکلات شان را واضح مطرح کنند، هنوز هم در زندان هستند و هیچ کسی جویای احوال و چگونگی وضعیت آنها نمی شود که چرا در زندانی اند.
بی توجهی حکومت
آنچنان که مهاجران در ترکیه و یونان می گویند حکومت افغانستان و سفارتخانه های این کشور نیز برای رفع مشکل مهاجران به گونه جدی با سران این کشورها و کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان وارد گفتگوهای جدی نشده اند.
آمار دقیقی از تعداد این مهاجران در یونان وجود ندارد. اما وزارت امور مهاجرین افغانستان می گوید که این کشور در پنج قاره بیش از شش میلیون پناهنده و پناهجو دارد.
میرزایی از برخورد بد پولیس در برابر مهاجران سخن به میان آورده و می افزاید: «به دلیل تاثیرات شدید افکار راست گرایان در میان مردم و مخصوصا نیروی پولیس این کشور، این نیروها برخورد خیلی بدی در برابر مهاجران دارند».
مهاجران افغان علاوه بر رشد نژاد پرستی و مفکوره ضد خارجی در یونان، عدم بازپرسی حکومت افغانستان از حکومت یونان درباره وضعیت مهاجرین را دلیل دیگر افزایش برخوردهای شدید در مقابل خودشان می خوانند.
سرگذشت تلخ
علی شریفی، یکی از جوانان مهاجر که در یونان به سر می برد در رابطه با سرگذشت اش می گوید: «من در سال 2009 از ترکیه به یونان آمدم. ما سی نفر داخل قایق بودیم و یک کاپیتان سیاه پوست داشتیم. چون من پنج بار دیگر از ساحل یونان به ترکیه اخراج شده بودم این بار گارد ساحلی یونان وقتی همه را گرفت و به قایق خودش بالا کرد، من با چاقو قایق بادی خودمان را سوراخ کردم تا دوباره من را به ترکیه روان نکنند».
علی می گوید که می دانست ممکن است غرق شود، اما می افزاید که غرق شدن را به مسترد شدن دوباره به ترکیه ترجیح می داد: «پولیس شان من را به خاطر این کارم به اندازه ای زد که سر و صورتم خونین شده بود. من را دست بند زدند و 20 روز کامل داخل دستشویی زندانی کردند. حتی برای غذا خوردن دست هایم را باز نمی کردند. همه کارهایم را با دو دستم انجام می دادم».
اومی گوید که پس از محاکمه برایش 10 سال حکم زندان صادر شده است. اکنون با وجود تخفیفی که محکمه برای او قائل شده باید سه و نیم سال زندان را سپری کرده و سه و نیم سال دیگر از یونان خارج نشود، آن هم در صورتی که هر ماه خود را به پولیس معرفی کند.
آقای علی شریفی از جوانان افغان خواست که در صورت داشتن امکانات حد اقل در کشور، افغانستان را به مقصد مهاجرت به اروپا ترک نکنند.
سازمان عفو بین الملل در گزارش اخیرش از اتحادیه اروپا تقاضا کرده است که به پرونده کسانی که در یونان مورد توهین قرار گرفته اند رسیدگی کرده و از حکومت یونان در مورد بدرفتاری با پناهجویان پاسخ بخواهد.
برای تهیه گزارش سازمان عفو بین الملل که با عنوان «مرزهای ترس و امید» منتشر شده، در فاصله ماه سپتامبر 2012 تا اپریل 2014 جمعا از 148 مهاجر و پناهنده در مورد وضعیت آنان در یونان سوال شده است.


کنترل شدید مرزهای بریتانیا در آینده نزدیک
safemigrant۵:۵۹ 0 نظرات

England Flag
حزب مستقل بریتانیا UKIP، بعنوان حزب مخالف اتحادیه اروپا که در پی خروج بریتانیا از این اتحادیه است، وارد جریان اصلی سیاسی کشور شده است. نظرسنجی ها می گوید این حزب از شانس پیروزی در انتخابات اروپا برخوردار است.
خبرنگار یورونیوز، جیمز فرانی، با نایجل فراگ رهبر حزب مستقل بریتانیا در کمپین انتخاباتی اش در شهر کنوتسفورد در شمال غربی انگلستان دیدار کرده و از او درباره موضوعاتی چون موضع سرسختانه اش بر سر مهاجرت، پوستر انتخاباتی بحث انگیز حزبش و تناقض میان ثبت نام وی برای دریافت حقوق ثانوی بازنشستگی پارلمان اروپا با دیدگاه هایش برای لغو هزینه های این اتحادیه، پرسیده است.
یورونیوز: نایجل فراگ، بسیار متشکرم که گفتگو با یورونیوز را پذیرفتید. سوال اول من این است که حزب مستقل بریتانیا چه نوع حزبی است و خواسته هایش چیست؟
نایجل فراگ: ما یک حزب دموکراتیک ملی هستیم. ما معتقدیم که انگلستان باید مستقل، خودگران و یک ملت دموکراتیک باشد و نه بخشی از یک اتحاد سیاسی در بروکسل که در حال حاضر ۷۵ درصد از قوانین کشور را تحت تاثیر قرار داده و به اندازه یک ثروت هنگفت هزینه دارد و مانع معاملات تجاری ما با اقتصادهای جدید و در حال ظهور دنیا است. منظورم این نیست که ما ضد اروپا هستیم یا فکر می کنیم که در اروپا همه چیز بد است. ما الان هم کمی مانند اروپا هستیم، اما می خواهیم کل اروپا، اروپای دولت ها باشد که با هم تجارت و همکاری داشته باشند. این پروژه فرا ملی، یعنی تلاش بدون رضایت رای دهندگان برای ساختن یک ایالات متحده از اروپا، سرانجامی ندارد.
یورونیوز: شما خودتان را بعنوان یک حزب طرفدار آزادی و بازار آزاد معرفی می کنید. کمپین شما درباره مهاجرت چطور با این ایده قابل تلفیق است؟
نایجل فراگ: خوب، میلتون فریدمن، استاد بزرگ تجارت و بازار آزاد می گوید که شما نمی توانید حرکت آزاد نیروی کار بین کشورهای فقیر و ثروتمند داشته باشید، خصوصا با وجود یک نظام تامین اجتماعی. این نکته اصلی است. ما به تجارت آزاد کالاها، سرمایه و خدمات بسیار علاقمندیم. اما نمی خواهیم که فقط به اتحادیه اروپا محدود شویم. می خواهیم بریتانیا فعالیت بیشتری در مقیاس جهانی داشته باشد. به خصوص کشورهای انگلیسی زبان و کشورهای مشترک الامنافع، کشورهای خوبی برای آغاز این کار هستند. اما همچنین به یک مدیریت مسئول در بازار کار نیاز است. آنچه انجام گرفته اشباع بازار کار بریتانیا با کارگران غیر ماهر و نیمه ماهر مهاجر بوده است.
یورونیوز: اگر بخواهیم کاملا در این مورد بی رحم باشیم باید بگویم اگر مثلا من مدیر یک کسب و کار بزرگ باشم، علاقمندم که دستمزدها را پایین نگه دارم. آیا تمام این کسب و کارهایی که شما می گویید از حزب شما حمایت می کنند؟ آیا علاقمند هستند دستمزدهای بیشتری برای داشتن کارگر بریتانیایی بپردازند؟
نایجل فراگ: فکر می کنم که بدون تردید صنایع چند ملیتی بزرگ از این دستمزدهای پایین مهاجران سود برده اند، اما ما بعنوان یک کشور ضرر می کنیم. ما باید کودکان خانواده های مهاجر را آموزش بدهیم، برایشان امکانات بهداشتی و درمانی در بیمارستان هایمان ایجاد کنیم و این روند به افزایش تعداد زیادی از انگلیسی های بیکار می انجامد که دولت باید به آنها پول بیکاری بدهد. بنابراین شرکت های بزرگ ممکن است ذینفع باشند اما بطور کلی ما از این روند سود نخواهیم برد.
یورونیوز: اما قطعا اگر شما یک طرفدار واقعی بازار آزاد باشید خواهید گفت که این دست نامرئی بازار است که باید تعیین کند چه کسانی به کشور ما بیایند.
نایجل فراگ: خوب، چیزهای مهمتری از پول وجود دارد. انسجام جامعه مهمتر است و در واقع کار دولت بریتانیا باید این باشد که منافع مردم بریتانیا را در اولویت قرار دهد. میلیون ها خانواده بریتانیایی از این واقعیت که ما درها را به روی ۴۸۵ میلیون اروپایی باز کنیم، آسیب خواهند دید.
یورونیوز: این آسیب خیلی زیاد، چقدر است؟ بخاطر اینکه ۲۰۹ هزار مهاجر از اتحادیه اروپا تا پایان سپتامبر گذشته در بریتانیا اقامت داشته اند. از این تعداد چقدر باید کاسته شود؟
نایجل فراگ: خیلی!
یورونیوز: چقدر؟
نایجل فراگ : خیلی!
یورونیوز: نصف؟
نایجل فراگ: نه، نه. ما می خواهیم این رقم کم شود و به ده ها هزار نفر کاهش یابد.
یورونیوز : سی تا پنجاه هزار نفر؟
نایجل فراگ: همان چیزی که از ۱۹۵۰ تا روی کار آمدن تونی بلر داشتیم. در سال ۳۰تا ۵۰ هزار مهاجر وارد بریتانیا می شدند. ما این سطح از مهاجرت را برای ۵۰ سال نگه داشتیم و این مقداری بود که با آن نسبتا مشکلی نداشتیم. اما این روند را تغییر کرد و اکنون این رقم به ۲۰۰ تا ۲۵۰هزار مهاجر خالص در سال رسیده و نرخ ناخالص سالانه اش نیم میلیون است. من نمی خواهم مهاجرت را متوقف کنم بلکه می خواهم کمیت و کیفیت آنرا کنترل کنیم.
یورونیوز: تا چه رقمی؟ عدد جادویی حزب شما چه مقدار است؟
نایجل فراگ: خوب، داریم رویش کار می کنیم.
یورونیوز: اما الان زمان انتخابات است.
نایجل فراگ: انتخابات بین ما و سه حزب دیگری است که وجود نیم میلیون مهاجر را انکار می کنند. این مبارزه ایست که ما اول باید در آن پیروز شویم. در این لحظه هنوز چیزی بدست نیامده است.
یورونیوز: شما هیچ رقمی برای مطرح کردن ندارید؟
نایجل فراگ: در این لحظه چیزی وجود ندارد که بتوان مطرح کرد. در حال حاظر ما کنترلی بر تعداد افرادی که وارد بریتانیا می شوند نداریم و نگرانی اصلی من این است که مانند وضعیت بسیار بد منطقه مدیترانه ای اروپا، ما هم ممکن است شاهد موج بزرگ دیگری از مهاجران باشیم که نمی توانیم برایش کاری انجام دهیم. اول باید به مسئله کنترل مهاجرت برگردیم و نظامی مانند سبک استرالیایی ایجاد کنیم. یک نظام پایه که بتواند نه تنها تعداد مهاجران بلکه کیفیت آنها را نیز کنترل کند.
یورونیوز: من صبح امروز با یک مقام رسمی در بانک جهانی صحبت کردم و آنها می گفتند که استرالیا نیاز دارد که درهایش را باز کند، چرا که با کمبود واقعی نیروهای کار ماهر روبرو است. چطور یک مقام رسمی در وزارت مهاجرت می تواند مفاهیم بازار آزاد را اجرایی کند؟
نایجل فراگ: چرا اصلا باید به حرف بانک جهانی یا هر سازمان جهانی شبیه آن گوش کرد؟ آنان معمولا همه چیز را اشتباه می فهمند.
یورونیوز: آنها به مدت هشت سال است که این موضوع را به استرالیایی ها می گویند. الآن دانشجویان بریتانیایی آنجا در تعطیلات شان میوه می چینند، چرا که استرالیایی ها به این کار علاقه ای ندارند.
نایجل فراگ: چیزی که ما در این کشور داریم این است که تبعیض هایی برای مردم بریتانیا در بازار کار در کشور خودشان قائل می شویم و این کار ظالمانه است. این مسئله به یک شکاف بزرگتر در سراسر کشور منجر شده که من در طول دوران زندگی ام شاهدش بوده ام. این کاملا اشتباه است.
یورونیوز: شما اخیرا پوسترهای انتخاباتی منتشر کرده اید. بحث های شما بسیار مشابه دیگر احزاب در اروپاست که بر موج مخالفت با ارزش های متعارف سوارند. برای مثال گیرت ویلدرز در هلند که به دنبال نزدیک شدن به شما برای تشکیل گروهی در پارلمان اروپاست. همینطور مارین لوپن. چه تفاوتی میان آنچه آنها درباره مردم آفریقای شمالی و ترک می گویند با آنچه شما درباره رومانیایی ها و بلغارها می گویید وجود دارد؟
نایجل فراگ: نزدیک ترین تشابه این است که بریتانیایی ها گفته اند این پوسترها کمی شبیه پوسترهای حزب محافظه کار انگلیس در انتخابات سال ۲۰۰۵است. پوسترهای ما در پی وا داشتن مردم به تفکر و تحریک بحث و مناقشه بود که به این هدف رسید.
یورونیوز: آیا شما با لوپن و ویلدرز متحد می شوید؟
نایجل فراگ: نه!
یورونیوز: چرا نه؟
نایجل فراگ: بخاطر اینکه ما از سیاست های آنها، چه به وسیله رهبرانشان منعکس شود یا نه، آگاهیم. در جبهه ملی فرانسه به طور قطع عناصر قدیمی ضد یهود وجود دارند که ما علاقه ای به آنها نداریم.
یورونیوز: اما انعکاسی از آنچه ویلدرز و لوپن به حامیانشان می گویند در دیدگاه شما وجود دارد. آنها می خواهند طبقه کارگر را از جهانی شدن و تاثیرات منفی آن حفاظت کنند. فقط کافی است کلمات «رومانیایی» یا «بلغار» را با «مراکشی» ، «الجزایری» یا «ترک» جایگزین کنیم، آنوقت شباهت ها خیلی زیاد می شود، موافق نیستید؟
نایجل فراگ: ما به جهانی شدن علاقمندیم. ما یک حزب مخالف جهانی شدن نیستیم. لوپن ضد جهانی شدن است اما ما نه. اما نمی توانیم بعنوان بخشی از اتحادیه اروپا به فرایند جهانی شدن بپیوندیم بخاطر اینکه آنها حرکت ما در دستیابی به جهانی شدن و معاملات تجاری و توافق با دیگر بخشی های جهان را متوقف می کنند و مانع آن می شوند. این دیوانگی است.
یورونیوز: به عنوان آخرین پرسش، شما می خواهید هزینه های اتحادیه اروپا را کاهش دهید. اگر اینطور است چرا خواهان مزایای ثانوی بازنشستگی پارلمان اروپا هستید؟ اگر علاقمند به کاهش هزینه های اتحادیه اروپا هستید، چرا برای این حقوق ثبت نام کرده اید؟
نایجل فراگ: بخاطر اینکه وقتی فوت کردم خانواده ام چیزی داشته باشند.
یورونیوز: اما کسانی که به شما رای می دهند حقوق ثانوی بازنشستگی را نمی خواهند.
نایجل فراگ: ما نمی خواهیم هزینه های اتحادیه اروپا را کاهش دهیم، سوال شما کاملا اشتباه است، می خواهیم هزینه های اتحادیه را حذف کنیم.
یورونیوز: پس چرا برای حقوق ثانوی بازنشستگی اقدام کرده اید؟
نایجل فراگ: من می خواهم سهم بریتانا از ۵۵میلیون پوند در روز به صفر برسد.
یورونیوز: می توانید با کمی کمک شروع کنید
نایجل فراگ: فکر می کنم با شما صادق هستم
یورونیوز: چرا ثبت نام کردید؟
نایجل فراگ: فکر می کنم با شما صادق هستم. این یک موضوع بی ربط بسیار کوچکی است در مقایسه با آنچه این کشور می پردازد.
یورونیوز: اما شما برای سال ها یوروکرات های (بوروکرات های پارلمان اروپا) شاغل در بروکسل را مورد انتقاد قرار داده اید.
نایجل فراگ: شما می توانید بگویید که من باید بدون حقوق کار کنم اما من نمی توانم این کار را انجام دهم.
یورونیوز: تعداد زیادی از نمایندگان پارلمان اروپا در این طرح مشارکت نکرده اند، زیرا فکر می کردند این کار غیر اخلاقی است. چرا شما ثبت نام کردید؟
نایجل فراگ: واقعا این کار را کردند؟ من خیلی ندیده ام.
یورونیوز: چرا شما برای حقوق بازنشستگی ثانوی ثبت نام کردید، اگر می گویید با افزایش هزینه های اتحادیه اروپا موافق نیستید؟
نایجل فراگ: بخاطر اینکه من وقتی وارد سیاست شدم منابع مالی گسترده ای را از دست دادم، بنابراین به خودم گفتم که اگر فوت کردم به خانواده ام فکر کرده باشم تا بتوانند مزایای دراز مدت تری داشته باشد.
یورونیوز: بنابراین فرزندان فراگ می توانند یک آپارتمان زیبا در لندن بخرند؟ این ایده حقوق بازنشستگی اتحادیه اروپاست؟
نایجل فراگ : نه مقدارش به این کارها نمی رسد.


بار دیگر ۲۷ پناهجو در آب‌های جنوب ایتالیا غرق شدند
safemigrant۵:۵۵ 0 نظرات

بار دیگر قایقی مملو از پناهجو در مدیترانه غرق شده و جان دست‌کم ۲۷ تن از مهاجران را گرفته است. این قایق دچار باد و طوفان‌های شدید پاییزی در دریا شده بود.




قایقی که بیش از حد ظرفیت خود پناهجو در خود جای داده بود، در نزدیکی آب‌های ایتالیا و مالت درگیر طوفا‌ن‌های پاییزی دریایی شد و غرق گشت.

یک سخنگوی نیروی دریایی ایتالیا گفته است: « حدود ۲۰۰نفر در آب‌های ناآرام سرگردانند. هلیکوپترهای ما توانسته‌اند ۵۶ نفر را تاکنون نجات دهند

نیروی دریایی مالت نیز در شامگاه جمعه (۱۱ اکتبر / ۱۹ مهر) اعلام کرد که حدود ۱۵۰ نفر را نجات داده است. گفته می‌شود که عملیات نجات به دلیل بادهای شدید دریایی با دشواری روبرو شده است.

هنوز مقام‌های ایتالیایی به طور رسمی این فاجعه را تأیید نکرده‌اند. نجات‌دهندگان به جزیره‌ی ایتالیایی لامپدوسا و مالت انتقال یافته‌اند تا درمان شوند.

عملیات نجات تا نیمه‌شب جمعه به شنبه ادامه داشته است. این فاجعه حدود ۶۰مایلی جنوب جزیره لامپدوسا و تقریبا در آب‌های لیبی
 رخ داده است.




یک قایق پناهجویان در نزدیکی جزیره ایتالیایی لامپدوسا
یک قایق پناهجویان در نزدیکی جزیره ایتالیایی لامپدوسا

بنا به اعلام نیروی دریایی مالت، صدها مهاجر درون قایق به هنگام طوفان دریایی برای این‌که بتوانند توجه یک هواپیمای جنگی را به خود 

جلب کنند، به یک سمت قایق هجوم برده بودند و بر اثر سنگینی یک طرفه، قایق واژگون و غرق می‌شود. مهاجران توانسته بودند با تلفن ماهواره‌ای تقاضای کمک کنند.

در شب پنجشنبه به جمعه (۱۰ و ۱۱اکتبر) نیز بیش از ۵۰۰ پناهجو از آبراهه‌ی سیسیل در جنوب ایتالیا از آب‌ها نجات داده شدند.

در یک سانحه دیگر کشتی در سواحل اسکندریه در مصر حدود ۱۲پناهجو جان خود را از دست دادند. آن‌ها در مسیر اروپا بودند.

بنا به گزارش سازمان ملل متحد، از آغاز سال جاری میلادی بدین سو بیش از ۳۲هزار پناهجوی آفریقایی از سواحل جنوب ایتالیا و مالت وارد قلمرو اتحادیه اروپا شده‌اند.

بر اساس ارزیابی سازمان‌های امداد، فقط در سال ۲۰۱۱بیش از ۲۳۰۰ نفر در مسیر فرار خود از آفریقا به اروپا در آب‌های لامپدوسا در جنوب ایتالیا جان خود را از دست داده‌اند.



قربانیان غرق شدن کشتی پناهجویان در ۳ اکتبر ۲۰۱۳ که گفته می‌شود شمار آن‌ها به ۳۰۰ نفر خواهد رسید. تاکنون اجساد ۲۳۲ تن از آب بیرون کشیده شده‌اند.
قربانیان غرق شدن کشتی پناهجویان در ۳ اکتبر ۲۰۱۳ که گفته می‌شود شمار آن‌ها به ۳۰۰ نفر خواهد رسید. تاکنون اجساد ۲۳۲ تن از آب بیرون کشیده شده‌اند.

در سوم اکتبر (۱۱مهر) یک کشتی حامل ۵۰۰ پناهجو پس از آن‌که دچار حریق شده بود در سواحل جنوبی ایتالیا غرق شد. در پی این فاجعه حدود ۲۳۲ تن از مهاجران غرق شدند و اجساد آن‌ها روزها بعد از اعماق آب بیرون کشیده شد.

شمار زیادی از این قربانیان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.

به‌دنبال این سانحه انتقاد به سیاست‌های پناهندگی اتحادیه اروپا بالا گرفته است. فرانسیس کرپو، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور پناهندگان می‌گوید: «کشته شدن این افراد قابل پیش‌گیری بود

وی در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک گفت، با مهاجرت غیر قانونی نمی‌توان "تنها با اقدامات سرکوب‌گرانه" مبارزه کرد. به باور او، این رویکرد تنها قدرت قاچاقچیان دریایی را بیشتر خواهد کرد.

کرپو از جامعه بین‌المللی خواست، امکانات مهاجرت قانونی را گسترده‌‌تر کند. او می‌گوید:«تحریم‌ها نباید آوارگان و پناهجویان را هدف قرار 

دهد، بلکه به عنوان نمونه باید کارفرمایانی را نشانه گیرد که به مهاجران غیر قانونی کار می‌دهند.» کرپو معتقد است که اما این درست چیزی 

است که پاره‌ای از رویکردهای سیاسی مانع آن می‌شود. او می گوید که در کشورهای میزبان هم باید "تصور موجود از گوناگونی فرهنگ‌ها" تغییر یابد

۱۳۹۳ اردیبهشت ۱۱, پنجشنبه

جولین آسانژ؛ پناهنده‌ دردسرساز سفارت اکوادور
safemigrant۹:۴۱ 0 نظرات

پس از پناهنده‌ شدن بنیانگذار وب‌سایت "ویکی‌لیکس" به سفارت اکوادور در لندن، این کشور تحت فشار شدید بریتانیا قرار گرفته است. اکوادور خواستار تشکیل نشست اضطراری سازمان کشورهای آمریکایی شده است.

در پی اعطای پناهندگی سیاسی به جولین آسانژ، بناینگذار ویکی‌لیکس، تنش میان بریتانیا و اکوادور بالا گرفته است. پلیس بریتانیا جلوی سفارت اکوادور در لندن در انتظار خروج آسانژ نشسته است.
آسانژ  حدود دو ماه پیش با ورود به سفارت اکوادور در لندن از این کشور تقاضای پناهندگی کرده بود. دولت اکوادور روز پنج‌شنبه (۲۶ مرداد/ ۱۶ اوت) اعلام کرد با این درخواست موافقت شده است. این کشور می‌کوشد با جلب حمایت کشورهای آمریکایی به مقابله با فشار بریتانیا بپردازد.
تلاش اکوادور برای مقابله با بریتانیا
دولت اکوادور تقاضا کرده است سازمان کشورهای آمریکایی هفته‌ی آینده (۲۳ اوت/ ۲ شهریور) یک نشست فوق‌العاده برگزار کنند. ۳۵ کشور آمریکای شمالی و جنوبی عضو این سازمان هستند که در سال ۱۹۴۸ میلادی تاسیس شده و مرکزش در واشنگتن قرار دارد.
ماریا ایزابل سالوادور، نماینده اکوادور در سازمان یاد شده می‌گوید کشورش از وزیران خارجه کشورهای آمریکایی می‌خواهد در مورد "تهدیدهای صریح" دولت بریتانیا علیه جولین آسانژ رایزنی کنند. آسانژ در یک سال و نیم گذشته تحت محدودیت‌هایی که دادگاه اعمال کرده اجازه داشت در لندن اقامت کند.
پناهندگی بنیانگذار ویکی‌لیکس به سفارت اکوادور برای جلوگیری از استردادش به سوئد انجام شده است. دادگاهی در سوئد آسانژ را به تعرض و تجاوز جنسی متهم کرده و قصد دارد او را محاکمه کند. آسانژ اتهام را بی‌اساس و بخشی از توطئه‌ای می‌داند که هدفش محدود کردن او در افشاگری است.
درخواست نشست اضطراری کشورهای آمریکایی
نگرانی مهم‌تر جولین آسانژ و هوادارانش فرستادن او از سوئد به ایالات متحده آمریکاست. سایت ویکی‌لیکس در دو سال گذشته هزاران سند و نامه محرمانه‌ی ارتش و دستگاه دیپلماسی آمریکا را افشا کرده و آمریکا این اقدام را "خیانت" می‌داند.
هنوز در مورد برگزاری نشست اضطراری تصمیم نهایی گرفته نشده است. آمریکا و کانادا درخواست اکوادور را رد کرده‌اند اما شمار دیگری از اعضای شورای دائمی سازمان کشورهایی آمریکایی از آن حمایت می‌کنند.
یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا می‌گوید مسئله آسانژ موضوعی است که به کشورهای بریتانیا، سوئد و اکوادور مربوط می‌شود. در همین حال اتحادیه کشورهای آمریکای جنوبی که دوازده عضو دارد، با برگزاری نشست فوق‌العاده موافقت کرده است.
نگرانی از محاکمه در آمریکا
احتمال می‌رود جولین آسانژ در آمریکا به اتهام "افشای اسناد محرمانه" به حبس ابد محکوم شود. ریکاردو پاتینو، وزیرخارجه اکوادور، می‌گوید اعطای پناهندگی به آسانژ برای حفاظت از او در برابر خطر تعقیب در آمریکا انجام شده است.
بنیانگذار ویکی‌لیکس قصد دارد روز جمعه (۲۷ مرداد) در مورد برنامه‌های آینده‌اش اطلاع‌رسانی کند. گفته می‌شود او می‌کوشد در صورت لزوم با شکایت به دادگاه بین‌المللی لاهه اجازه‌ی سفر به اکوادور را به مقامات بریتانیایی تحمیل کند.

تجمع پلیس بریتانیا در برابر سفارت اکوادور در غرب لندن
رافائل کوریا، رهبر چپگرای اکوادور، از حامیان افشاگری‌های ویکی‌لیکس، به ویژه علیه ایالات متحده است. از زمان بازداشت آسانژ در لندن خبرهای متفاوتی در مورد استقبال اکوادور از اقامت او در این کشور منتشر شده است. رافائل کوریا نوامبر سال ۲۰۱۰میلادی در مصاحبه‌ای اینترنتی با آسانژ که در حبس خانگی بود، گفت «به جمع تعقیب‌شدگان خوش آمدید و از دیدارتان خوشحال می‌شوم».
پافشاری بریتانیا برای جلوگیری از سفر آسانژ
دولت بریتانیا همچنان بر موضع پیشین خود پافشاری می‌کند و قصد دارد با جلوگیری از سفر آسانژ به اکوادور او را تحویل مقام‌های سوئدی دهد. اکوادور تهدید بریتانیا به ورود به سفارت این کشور برای بازداشت جولین آسانژ را "نقض شرم‌آور تعهدات دیپلماتیک بین‌المللی" خوانده است.
برابر قوانین بین‌المللی بازرسی سفارت‌خانه‌های یک کشور خارجی و دستگیری افراد در این مکان بدون اجازه آن کشور مجاز نیست. بریتانیا ابتدا تهدید کرده بود برای این کار به قانونی استناد می‌کند که در سال ۱۹۸۷ به تصویب رسیده است. مطابق این قانون دولت بریتانیا مجاز است مصونیت دیپلماتیک یک سفارت‌خانه را در صورتی که در آن فعالیت‌های غیر دیپلماتیک انجام شود لغو کند.
ناظران معتقدند این قانون برای تعلیق مصونیت سفارت اکوادور کافی نیست. ویلیام هیگ، وزیر خارجه بریتانیا، در تازه‌ترین اظهاراتش موضع نسبتا متفاوتی گرفته و می‌گوید، برای حل معضل آسانژ هیچ ضرب‌الاجلی در نظر گرفته نشده است. او در عین حال اعطای پناهندگی به بنیانگذار ویکی‌لیکس را غیر قابل قبول می‌خواند و تصریح می‌کند، در قوانین جاری بریتانیا هیچ زمینه‌ی حقوقی برای دادن اجازه سفر به آسانژ وجود ندارد.