تحقیقات انجام شده در مورد تاثیر مهاجرت خارجیان به بریتانیا از سال ٢٠٠٠ میلادی تا کنون نشان میدهد که مهاجران نه تنها هزینهای بر منابع دولتی تحمیل نکردهاند بلکه منشاء کمکی قابل توجه به منابع دولتی بودهاند.
این تحقیقات که توسط گروهی از پژوهشگران کینگز کالج دانشگاه لندن انجام گرفته نشان میدهد که طی دهه ٢٠٠٠ تا ٢٠١١ میلادی، افرادی که از سال ١٩٩٩ به بعد به بریتانیا مهاجرت کردند ٤٥ درصد کمتر از شهروندان بومی از کمکهای اجتماعی استفاده کردند.
توماسو فراتینی، عضو مرکز پژوهش و تحلیل مهاجرت، گفته است که احتمال اینکه مهاجران در خانههای سازمانی سکونت گزینند ٣ درصد کمتر از افراد بومی بوده است.
به گفته آقای فراتینی، البته یکی از دلایل اتکای بیشتر مهاجران به درآمد شخصی به جای استفاده از تسهیلات بخش خدمات اجتماعی، «ترکیب سنی و جنسیتی» مناسبتر آنان بوده است اما حتی در مقایسه با شهروندان بومی در شرایط مشابه هم، احتمال استفاده مهاجران از امکانات دولتی ٢١ درصد کمتر از افراد بومی است.
0 نظرات
ارسال یک نظر